มิวสิก ภาพยนตร์ละครเพลงอเมริกันปี 2021
เมื่อมองข้ามช่วงเวลาเหล่านั้นไป ฉันรู้สึกว่า Sia ทำงานได้ดีพอสมควรในการกำหนดกลไกการเล่าเรื่องหลัก
ของภาพยนตร์ที่พบในความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครของ Zu และ Music ดำเนินไปโดยไม่ได้บอกว่าการต่อสู้ที่ Zu มีในการดูแลกิจวัตรประจำวันของดนตรี (ความตระหนัก ความปรารถนา และการล่มสลาย) อาจเปรียบได้กับโลกแห่งความจริงด้วยความห่วงใย (การเลี้ยงดูหรือช่วยเหลือ) กับความเป็นอยู่ที่ดีในแต่ละวันของบุคคลออทิสติก อาจค่อนข้างท้าทาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีคนไม่คุ้นเคยกับวิธีจัดการกับสถานการณ์เฉพาะ ในเรื่องนี้ Sia จัดการแสดงสิ่งนี้ (แม้ว่าจะค่อนข้างดราม่าเล็กน้อย) ภายใน Zu และสถานการณ์บางอย่างในชีวิตของ Music อาจแตกต่างกันไปจากสิ่งเล็กน้อยที่สุด เป็นวิธีการทำความเข้าใจผู้คน “ในสเปกตรัม” ที่ทำงานและมีปฏิสัมพันธ์กับโลกและ แม้ว่าฉันจะไม่เห็นด้วยกับทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ความตั้งใจของซีเควนซ์ดังกล่าวก็น่ายกย่องภายในการรับรู้หลักของ Music มีความรู้สึกอบอุ่นใจ แต่น่าเสียดายที่สิ่งที่อยู่รอบ ๆ คุณลักษณะนั้นเสียไป ในท้ายที่สุด สารสำคัญของสิ่งที่ Sia ต้องการจะสื่อก็อยู่ที่นั่น แต่ก็ไม่ได้ผล
น่าเสียดายที่Musicแม้จะตั้งใจว่าสิ่งที่ Sia ต้องการจะสื่อให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้โดยเฉพาะ (เช่น ความตระหนักรู้) ก็ไม่เคยหลุดพ้นจากพื้นดินอย่างเหมาะสมและสะดุดเป็นระยะๆ มากกว่าการก้าวไปพร้อมกับความรู้สึกอ่อนไหว/เข้าใจผิดต่อชุมชนออทิสติกมากขึ้น ได้อย่างไร?
ข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดที่ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างขึ้นคือในส่วนหลังของการวิจารณ์นี้ โดยที่Musicออกมาเป็นการตีความที่กลวงและไม่ดีเกี่ยวกับความหมายของการเป็นออทิซึมและวิธีจัดการกับสถานการณ์บางอย่าง บางทีความผิดพลาดที่เลวร้ายที่สุดที่ดนตรีบรรยายเป็นการแสดงวิธีรับมือคนออทิสติก อยู่ในท่า คว่ำหน้า การกระทำที่หลายคนในชุมชนออทิสติกประณามถึงอันตรายจากการทำร้ายร่างกายและ / หรือการฆ่าเด็กออทิสติก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา Sia เองก็ได้ขอโทษสำหรับการพรรณนานี้ในภาพยนตร์บนบัญชี Twitter ของเธอ
โดยสัญญาว่าจะเรียนรู้จากความผิดพลาดนี้ (ในฐานะผู้กำกับ) และการพิมพ์ในอนาคตของคุณลักษณะนี้จะลบฉากดังกล่าวออกและข้อจำกัดความรับผิดชอบ อย่างไรก็ตาม เมื่อฉันดูหนัง (ในโรงภาพยนตร์ คิดถึงคุณ) ฉันไม่เห็นข้อจำกัดความรับผิดชอบใดๆ (เว้นแต่จะมีการแท็กที่ส่วนท้ายสุดของเครดิตตอนจบของภาพยนตร์)
และฉันสังเกตเห็นว่ามีฉากสองฉากที่บรรยายถึงการยับยั้งชั่งใจทางกายภาพนี้ ลักษณะของดนตรี
ดังนั้น….มีฉากอื่นๆ ที่พรรณนาถึงการฝึกฝนที่น่ากลัวนี้อีกไหม? โดยส่วนตัวแล้วเมื่อสองฉากนั้นเกิดขึ้นในหนัง…. ฉันรู้สึกไม่สบายใจเหมือน “นี่มันผิด!” และ “ทำไมพวกเขาถึงยอมให้สิ่งนี้เป็นภาพยนตร์” แม้แต่เครือข่ายสนับสนุนตนเองออทิสติก (ASAN) กลุ่มพันธมิตรต่อต้านการแยกตัวและการยับยั้งชั่งใจ และการสื่อสารครั้งแรก ยังได้แถลงข่าวร่วมกันประกาศใช้มาตรการจำกัดดังกล่าวเป็นอันตราย หลังจาก “ทีมภาพยนตร์ [ล้มเหลว] ในการให้คำแนะนำในการปกป้องคนออทิสติก”
นี่เป็นการวิพากษ์วิจารณ์เพิ่มเติมเกี่ยวกับการขาดการนำเสนอคนออทิสติกของ Sia ที่ผิดพลาด โดยที่ Sia เองก็อ้างว่าขอโทษมากขึ้นเกี่ยวกับความขัดแย้งรอบ ๆ ภาพยนตร์เรื่องนี้โดยเฉพาะ ไม่จำเป็นต้องมีความถูกต้องแน่นอนเพื่อให้คุณลักษณะนี้ค่อนข้างเหมาะสมในการพูด / วาดภาพบุคคลที่มีความหมกหมุ่น นอกจากนี้ อย่างที่หลายคนทราบ บุคคลที่อยู่ใน “สเปกตรัม” มีระดับความหมกหมุ่นที่แตกต่างกัน โดยบางคนที่สามารถทำงานได้เหมือนคนปกติและไม่ใช่ทุกคนที่เป็นออทิสติกจะจัดอยู่ในประเภท “สุดขั้ว” ….
สิ่งที่เพลงแสดงให้เห็นในตัวละครหลักซึ่งเป็นสาวออทิสติกที่ไม่ใช่คำพูด การพรรณนาดังกล่าวดูเหมือนบางสิ่งที่ Sia กำลังยั่วเย้าให้ผู้ชมทั่วไปฟัง และมันก็เป็นไปในทางที่ไม่ดี เป็นการตอกย้ำแนวคิด / ความคิดที่ว่าฮอลลีวูดเอง (โดยทั่วไปและในธุรกิจ) นั้นไม่สามารถสัมผัสกับความเป็นจริงได้มากเพียงใด
ตลอดทั้งภาพยนตร์ ลักษณะของดนตรีจะแสดงเป็นภาพซ้ำแบบโปรเฟสเซอร์มากขึ้นของบุคคลที่มีความหมกหมุ่นและในขณะที่ Sia ตั้งใจสร้างภาพยนตร์อย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับบุคคลดังกล่าวมีเจตนาดีและน่าชื่นชม
ภาพรวมไม่ดีและไม่ละเอียดอ่อนต่อ ชุมชนออทิสติก แม้แต่ผมที่เจอคนออทิสติกมาหลายคนก็รู้ว่าสิ่งที่นำเสนอในเพลงซ้ำซากจำเจมากขึ้นและทำในลักษณะที่น่างงงวยจนเกือบจะเป็นที่น่ารังเกียจ สิ่งทั้งหมดนี้รู้สึกได้ถึงรสเปรี้ยวในปากของฉัน และค่อนข้างชัดเจนว่า Sia ไม่มีคำแนะนำที่เป็นประโยชน์หรือได้ทำการวิจัยมากมายเกี่ยวกับการแก้ปัญหาภาพออทิสติกที่ท้าทายเช่นนี้ แม้ว่านักดนตรีป๊อปสตาร์จะมีเวลาสามปี การวิจัยในเรื่อง มันเกือบจะเหมือน…. ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับไฟเขียวสำหรับการตัดต่อครั้งสุดท้ายได้อย่างไร…. โดยปราศจากความเข้าใจหรือความเห็นชอบจากชุมชนออทิสติกและองค์กรหรือสังคมต่างๆ
คนเดียวในสามคนของบทนำหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ส่องแสงในภาพยนตร์คือนักแสดงหญิงเคทฮัดสันซึ่งเล่น
เป็นคาซูน้องสาวของมิวสิกหรือเพียงแค่ใช้ชื่อซู เป็นที่รู้จักในบทบาทของเธอในเกือบจะโด่งดัง , วิธีสูญเสียผู้ชายใน 10 วัน , และGleeดูเหมือนว่าฮัดสันจะเป็น “สัญญาณแห่งความหวัง”
สำหรับโปรเจ็กต์นี้ด้วยการแสดงบทบาทตัวละครที่ค่อนข้างน่าสนใจใน Zu โดยธรรมชาติแล้ว ฮัดสันมีความสามารถค่อนข้างมาก และเข้ากับตัวละครนี้ได้อย่างแน่นอน ซึ่งน่าจะเป็นตัวละครที่มีความสัมพันธ์มากที่สุด การค้นหา Zu เป็นคนที่มีความซับซ้อนกำลังดิ้นรนกับปีศาจในตัวเองและตอนนี้อยู่ในการดูแลน้องสาวออทิสติกของเธอ อย่างไรก็ตาม ส่วนโค้งของตัวละครสำหรับ Zu นั้นค่อนข้างคาดเดาได้และค่อนข้างง่ายที่จะเห็นว่าตัวละครของเธอและสคริปต์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ทำอะไรเพียงเล็กน้อยเพื่อทำให้ตัวละครของ Zu โดดเด่น ดังนั้น ความสามารถในการแสดงของฮัดสันจึงช่วยให้ Zu โดดเด่น แต่นั่นเป็นความแตกต่างของการแสดงละครมากกว่าสิ่งอื่นใด
นอกเหนือจากเธอแล้ว นักแสดงเลสลี่ โอดอม จูเนียร์ ยังถูกใช้งานน้อยเกินไปในภาพยนตร์ในฐานะตัวละครของอีโบ Odom Jr. เป็น ที่รู้จักจากบทบาทในHamilton , Murder on the Orient ExpressและHarrietเป็นนักแสดงที่มีพรสวรรค์มาก (ฉันชอบเขามากในบท Aaron Burr ในHamilton) และกลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในโปรเจ็กต์ต่างๆ ที่เขาจัดการ ดังนั้นจึงค่อนข้างผิดหวังที่เห็นเขาในบทบาทนี้ อย่าเข้าใจฉันผิด…. การแสดงของ Odom Jr. นั้นดีเหมือน Ebo และแน่นอนว่าเขาเล่นบทบาทสุดความสามารถของเขาอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม ลักษณะของ Ebo ค่อนข้างจืดชืดและเหมาะกับ “ความรัก” ในภาพยนตร์เรื่องนี้ นอกจากนี้ ข้อมูล backstory จำนวนมากสำหรับตัวละครนั้นค่อนข้างง่อยและน่าติดตาม ในท้ายที่สุด Odom Jr. ทุ่มเททุกอย่างที่ทำได้ แต่เนื้อหาที่มอบให้ทำให้เขามีส่วนร่วมในดนตรีน้อยลงและทำให้นักแสดงเสียศักยภาพ นอกจากนี้ ฉันไม่สามารถซื้อเคมีในจอระหว่างเขากับฮัดสันได้จริงๆ
ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ผู้เล่นที่สนับสนุนในภาพยนตร์เรื่องนี้อาจด้อยพัฒนาหรือด้อยโอกาสอย่างมากในการเล่าเรื่อง
นี่เป็นกรณีที่มีพรสวรรค์ด้านการแสดงของนักแสดงหญิง Mary Kay Place ( Being John Malkovich and Girl, Interrupted ) รับบทเป็น Millie คุณยายของ Zu / Music, นักแสดง Hector Elizondo ( Pretty WomanและRunaway Bride ) ในบท George เพื่อนบ้านของ Music, นักแสดง Ben Schwartz ( Parks and Recreation and Sonic the Hedgehog ) รับบทเป็น Rudy พ่อค้ายาประหลาดของ Zu และนักแสดงสาว Juliette Lewis ( From Dusk Til DawnและCape Fear) ในฐานะหนึ่งในลูกค้าของ Zu Evelyn ความหายนะของความสามารถในการแสดงเหล่านี้ในโปรเจ็กต์นี้รู้สึกได้ทันที เนื่องจากส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกกีดกันเพราะมีช่วงเวลาหนึ่งหรือสองช่วงเวลาในการส่องแสงหรือเพียงแค่สร้างภาพล้อเลียนที่ดูไม่สุภาพ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด…. ศักยภาพจะสูญเปล่า
รับบทเป็น Felix เพื่อนบ้านผู้ใจดีของ Music และนักแสดง Luoyong Wang ( Dragon: The Bruce Lee Story and Daylight ) และนักแสดงหญิง Celeste Den ( อะไร / ถ้าและบัญชีดำ) ในฐานะพ่อที่ไม่เหมาะสมของเฟลิกซ์และแม่ที่เป็นกังวล ได้รับมอบหมายให้เป็นตัวละครรองในภาพยนตร์เรื่องนี้ ดังที่กล่าวไว้ โครงเรื่องทั้งหมดของเฟลิกซ์และพ่อแม่ของเขาดูค่อนข้างยุ่งเหยิงและว่องไว รู้สึกไม่เข้ากับฟีเจอร์ที่เหลือ
การแสดงนั้นดีและมีความหมายเป็นพิเศษในบริบทของเรื่องที่อยู่รอบๆ แต่ไม่ได้อยู่ในภาพยนตร์และท้ายที่สุดก็ถูกทำให้สั้นลง ฉันยังคิดว่านี่ควรจะเป็นหนังของตัวเองมากกว่าที่จะเป็นส่วนหนึ่งของเพลง สุดท้ายนี้ เซียเองก็เป็นนักแสดงรับเชิญในภาพยนตร์ในฐานะตัวเธอเอง และถึงแม้จะดูเล็กไปหน่อยสำหรับฉากหนึ่งโดยเฉพาะ เธอไม่ได้แย่เป็นพิเศษในการแสดง แต่บทบาทของเธอที่ปรากฎตัวนั้นให้ความรู้สึกฟุ่มเฟือยและเกือบจะเหมือนกับการปรากฏตัวที่ไร้สาระ
ติดตามเนื้อหาดีๆ น่าอ่านได้ที่ kentalog.net อัพเดตทุกสัปดาห์
