มนุษย์มีอัตราการเติบโตก่อนคลอดสูงที่สุดในบรรดาไพรเมตที่ยังหลงเหลืออยู่ทั้งหมด

แต่การที่อัตราพิเศษนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรนั้นยังคงเป็นปริศนามาจนถึงตอนนี้ Leslea Hlusko นักวิทยาศาสตร์ที่ Centro Nacional de Investigación sobre la Evolución Humana (CENIEH) ได้เข้าร่วมการศึกษาที่นำโดย Tesla Monson นักบรรพชีวินวิทยาที่ Western Washington University (WWU) ในสหรัฐอเมริกา)

• บทความอื่น ๆ : kentalog.net

ตรวจดูฟัน การเจริญเติบโตก่อนคลอด อัตราและวิวัฒนาการของการตั้งครรภ์ งานวิจัยนี้ได้ค้นพบชิ้นส่วนสำคัญของจิ๊กซอว์นี้ในที่ที่คาดไม่ถึง นั่นคือขนาดสัมพัทธ์ของฟันกรามที่เป็นฟอสซิล

ฟันเป็นตัวบ่งชี้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในส่วนอื่นๆ ของร่างกาย และการศึกษานี้ซึ่งตีพิมพ์ในวารสารProceedings of the National Academy of Sciences (PNAS)แสดงให้เห็นว่าสามารถนำมาใช้เหมือนแผนที่เพื่อช่วยคลี่คลายผลกระทบจากการมีปฏิสัมพันธ์ของ พันธุกรรมและพัฒนาการตลอดจนการทำความเข้าใจประวัติศาสตร์ชีวิตในอดีตให้ดีขึ้น

Tesla Monson และทีมของเธอซึ่งรวมถึง Andrew Weitz จาก Department of Environmental Sciences ที่ WWU นักวิทยาศาสตร์จาก Berkeley Geochronology Center (US) และ CENIEH ได้ศึกษาฟอสซิลของกลุ่มไพรเมตซึ่งรวมถึงลิงและลิงของโลกเก่า รวมทั้งข้อมูลที่รวบรวมจากซากดึกดำบรรพ์ของฟันกรามและเศษกระโหลกศีรษะตั้งแต่ช่วงปลายยุคไมโอซีนจนถึงพลิโอ-ไพลสโตซีน ซึ่งเริ่มตั้งแต่ประมาณหกล้านถึง 12,000 ปีก่อน

ผลการวิจัยพบว่าhominidsมีอัตราการเติบโตก่อนคลอดโดยแยกพวกมันออกจากลิงอื่น ๆ ทั้งหมดระหว่างหนึ่งล้านถึงครึ่งล้านปีก่อน นานก่อนที่เผ่าพันธุ์มนุษย์ จะ มีวิวัฒนาการ (ระหว่าง 300,000 ถึง 200,000 ปีก่อน)อัลตร้าซาวด์ของการตั้งครรภ์ของมนุษย์ที่ 26 สัปดาห์/Tesla Monson เครดิต: CENIEHฟันกราม

อัตราการเจริญเติบโตก่อนคลอดมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับปริมาตรของต่อมไร้ท่อ และน่าประหลาดใจกับความผันแปรในสัดส่วนของฟันกราม “สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าฟันสามารถเป็นตัวบ่งชี้ทั้งอัตราการเจริญเติบโตก่อนคลอดและขนาดของสมอง ซึ่งมีความสำคัญเป็นพิเศษต่อความสามารถของเราในการศึกษาพัฒนาการขณะตั้งครรภ์ของบรรพบุรุษมนุษย์ของเรา เนื่องจากซากฟันเป็นส่วนที่มีมากที่สุดใน บันทึกฟอสซิล ” Hlusko กล่าว

การค้นพบความสัมพันธ์ระหว่างสัดส่วนของฟันกรามและอัตราการเจริญเติบโตก่อนคลอดทำให้เกิดคำถามใหม่ๆ มากมายสำหรับนักวิจัยด้านวิวัฒนาการ เช่น ความเข้าใจในกลไกทางพันธุกรรมที่เป็นต้นเหตุ ประเด็นสำคัญอีกประการหนึ่งก็คือการพบสิ่งนี้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ ด้วยหรือไม่

“ในขณะที่ฉันไม่คิดว่ามนุษยชาติของเราจะลดเหลือเพียงแค่ฟัน แต่ฉันเชื่อว่าส่วนหนึ่งของมันถูกบันทึกไว้ในฟัน ของเรา งานนี้เปิดหน้าต่างสำหรับการศึกษาการตั้งครรภ์และการตั้งครรภ์ เราสามารถนำวัสดุทันตกรรมจากมนุษย์ บรรพบุรุษและไพรเม ตฟอสซิลอื่นๆ เพื่อค้นหาว่าการตั้งครรภ์ของพวกมันเป็นอย่างไร” มอนสันสรุป